Sevmek farz olduğuna göre onlarla çarpışmanın hükmü nedir acaba? Yezid, Hz. İmam Hüseyin’i (a.s.) şehid etti. Şehid etme eyleminden söz ediyoruz, nefret ve eziyetten değil! Dahası ailesini sürgüne gönderdi. Ancak bazı kalemler -cahil mi, garazkâr mı diyeyim, kapıkulu mu diyeyim bilemiyorum- Yezid’i “emirü’l-müminin” olarak isimlendiriyor.

İslam İnkılabı Rehberi Ayetullah Uzma Hamanei kürtajla ilgili kendisine yöneltilen sorulara dair fetvalarını bildirdi.

Biz muasır Selefiler olarak Şeyh Haris eş-Şevkani, Şeyh Hasan Hekimi ve Nusret Taha Hoca’ın katılımı ile Kadı Ahmer el-Hicri’nin evinde düzenlediğimiz toplantılarda, İmam Ali’yi eleştirilerin hedefine alıyorduk! Bu toplantılarda İmam Ali’nin kınandığı ve karalandığını bizzat bilen birisi olarak 20’inci yüzyılda İmam Ali’ye düşmanlık eden kimsenin mevcut olmadığı iddiasını reddediyorum!

İmam Rıza’nın (a.s) tüm haletleri, özellikle de İmam’ın (a.s) yaşlı gözlerle ailesinden ve Mescid-i Nebi’den vedalaşarak ayrılması, Abbasi halifesi Memun tarafından bir komplo ve tuzağın kurulduğunu göstermekteydi. Ancak halk bu komplo ve tuzağın farkına varamadı

Organ nakli İslâmî açıdan değerlendirilirken konunun fıkhî yönü yanında itikadî yönü de önem arz etmektedir.

Âyet-i kerîmelere dayanarak kesin olarak diyebiliriz ki, en zararlı ve iğrenç davranış, servetin, özellikle de altın ve gümüşün biriktirilmesidir. Bütün İslam âlimleri de bu görüştedirler. İslam âlimlerinin bütün kitaplarında ve imamların sözlerinde, servet biriktirmenin tehlikeleri üzerinde durulduğu kadar başka hiçbir konu üzerinde durulmamıştır.

Ayetullah Cevadi Amoli tefsir dersinde ve Kamer suresinin tefsirinin devamında şunları söyledi: Allah Teâlâ kime bir şey veriyorsa imtihandır. Eğer birine kudret veriyorsa imtihandır ve eğer birine kudret vermiyorsa yine imtihandır.

İbn Teymiyye bu konu hakkında şu yorumda bulunuyor: "Çünkü bu kişiler, Tevrat ve İncil'de Ahmed'den sonra bahsi geçen 12 büyük ve ulu kişinin (Hz. İsmail’in 12 büyük kişinin babası olacağı bahsinin geçtiği bölüm; ünlü oryantalist Louis Massignon bu Tevrat ayetine dayanarak İslam’ın Hıristiyanlarca sahih bir gelenek olarak görülmesi gerektiğini söyler; Medya Şafak), Rafızilerin imamları olan 12

Tek kelimeyle cevaplandıracak olursak, Ümeyyeoğullarını korkutan şey bunları da korkutmaktadır. Bunlar, Hz. Ali ve Ehl-i Beyt-i Nübüvvet’e ait olan her hususu ortadan kaldırmaya çalışmışlardır. Aslında mesele sadece Ali (a.s.) ile de bağlantılı değildir. Bunların peygamberlikle ve peygamberlik mirasıyla sorunları vardır.

Hz. Resulullah’ı (s.a.a.) hacda arefe günü Kasva isimli devesine binmiş hutbe verirken gördüm, şöyle diyordu: ‘Ey İnsanlar! Size iki şey bırakıyorum onlara uyarsanız asla sapıtmazsınız, Allah’ın Kitabı ve ıtretim (neslim) olan Ehl-i Beyt’im.’”

Şii dünyasının önde gelen isimlerinden birisi olan Ayetullah Cafer Subhani, Şii ekolü hakkında ortaya atılan şüpheleri bertaraf etmek için bir yazı kaleme aldı.

Gadir Hadisi, Şia'nın Emirü’l-Müminin Ali’nin (a.s.) velayeti için gösterdiği en üstün delillerden biridir ve bu hadis Şia ve Ehlisünnet tarikleriyle, sahih senetlerle ve mütevatir (yalan üzerinde birleşmesi mümkün olmayan sayıda insan tarafından anlatılan, nakledilen olay, hadis) olarak nakledilmiştir.

Yezid’in emri ile Şam’da Emevi camisinde Ehlibeyt ve esirlerin huzurunda büyük bir toplantı tertiplenmiştir. Yezit, kendince bu toplantıda Ehlibeyti küçük düşüreceğini sanmıştır. Bundan dolayı bir saray mollasını minbere çıkartmış ve dedeleri için övgüler dizdirmiştir. İşte tam bu sırada İmam Seccad (aleyhi selam) hatibe dönerek şöyle buyurmuştur: “Sana yazıklar olsun! Kulun hoşnutluğu ve rızasını Allah’ın öfkesine tercih ettin. Kalacağın yeri ateşle doldurdun.”[1]

İmam Hüseyin’in (a.s) Medine’den Kerbela yolculuğu (Arapça: ‎حركة الإمام الحسين (ع) من المدينة الى كربلاء), Muaviye’nin ölmesinden sonra başladı. İmam Hüseyin (a.s) Yezit’e biatı meşru bilmemiş ve Kufelilerin daveti üzerine onların yöneticiliğini üstlenmek için Mekke’den Kufe’ye doğru yola çıkmıştır, ancak Kerbela’da Kufelilerin ihanet ve sadakatsizliklerinden dolayı Aşura günü iki ordu arasında gerçekleşen savaşta, İmam Hüseyin (a.s) ve az sayıda (yaklaşık 72 kişilik) ashabı şehadete ermiştir. Geride kalan yakınları, Ehlibeyti ve yaranları ise esir alınarak Kufe’ye ve oradan da Şam’a gönderilmiştir.

Hüccetü’l-İslam ve’l-Müslimin Faali konuşmasında şunları söyledi: Bugün yaşam tarzı altı binden fazla konu içermektedir; şu manada ki batılılar geniş mütalaalar yaparak beşerin davranış modellerinin tamamını dünyanın her noktasında, doğuda batıda, güneyde kuzeyde, inceleyip istihraç etmiştir ve tüm davranış örnekleri için model vermiştir.