1. İlk ve en önemlisi farzların yapılması, haram ve günahların terk edilmesidir. Ondan sonra imkan ölçüsünde müstehapların yerine getirilmesi ve mekruhların terk edilmesi gerekir. Müstehaplardan gece namazına ve sabah ezanından önce uyanmaya çok fazla önem vermeli, aynı şekilde namazları ilk vaktinde kılmak, Kur'an okumak ve Resulullah ile Ehlibeyt’ine tevessül etmek.
2. Üstadın gerekliliği ve onun dediklerini yerine getirmek, hal, söz ve göreceği müşahede ve hatta gördüğü rüyaları bile ona söylemek ve üstadın görüşünün mukabilinde görüş bildirmemek.
3. Her işte ifrat ve tefritten sakınmak. (Aşırıya kaçmamak, geri kalmamak)
4. Dikkati ve hisleri dağıtacak konuşmalardan ve yine eylem ve söylemlerine dikkat etmeyen arkadaşlardan uzak durmak.
5. Murakabe ehli yol arkadaşı ile git gelin olması ve samimiyet çok iyidir.
6. Dünya ehli, yemek, uyumak ve her şeyin daha iyisini elde etme dışında bir çabası olmayanlarla git gel zararlıdır, ancak zaruret miktarı kadar olmalıdır.
7. Salikin tek derdi kendi olmalı ve onun için uğraşmalıdır. Ömrünü onun bunun arkası sıra edeceği sözlerle –gıybet olmasa bile- geçirmemeli, faydasız ve gereksiz sözlerden kaçınmalıdır.
8. Sukut ve sessizliği kendisine şiar edinmelidir; ancak ihtiyaç miktarı kadar olmalıdır. Zira sürçmelerin çoğunun sebebi dildir.
9. Nefsani arzu ve isteklerden –mümkün olduğunca - sakınmalıdır.
10. İyice düşünmeden asla bir işe girişmemelidir; üstad ve yolarkadaşlarına danışmak da çok önemlidir.
11. Salik, başına gelen işleri, itminan merhalesine yetişine kadar üstadı dışında başka birilerine söylemekten kaçınmalıdır.
12. Allah'ın kulları hakkında kötümserlikten sakınmalı, kendisini ıslah düşüncesine adamalı ve kendisindeki eksiklikler üzerinde titizce durmalıdır ki böylelikle başkalarının ayıpları nazarına gelmemiş olsun. Elbette emri bil maruf ve nahyi anil münker konusu başka bir konudur.
13. Tüm mücahide ve zahmetler, ruhun güçlenmesi ve nefsin bu madde aleminden kopması hedefiyle olduğundan; onun güçlenmesi için çaba sarf edilmelidir. Onun güçlenmesinin yolu ise zikredilen konulara imkan ölçüsünde önem vermekten geçer. İhtiyaç dışındaki maddî yönlerin güçlenmesinden sakınmak gerekir.