Ehlibeyt (a.s) Haber Ajansı ABNA- Ebu Muhammed Hasan bin Ali (Arapça: الإمام الحسن العسكري عليه السلام), (H. 232, Medine - H. 260, Samarra) Hz. Muhammed'in soyundan gelen On İki İmam'ın on birincisidir. Babası İmam Hadi'nin şehadetinden sonra hicri 254'te İmamet makamına ulaştı. Hz. Peygamberimizin (s.a.a) müjdelediği, bütün ilahi dinlerde vaat edilmiş, gelişi ile dünyayı adaletle dolduracak ve evrensel ilahi hükümeti kuracak olan İmam Mehdi (a.s)'ın babasıdır.
İmam Hasan b. Ali (a.s.) ve babası İmam Ali b. Muhammed (a.s.) Abbasiler tarafından Samarra'da askeri ordu bölgesinde zorla alıkonulmasından dolayı, Askeri diye anılmaktadır. Samarra’daki zorunlu ikamet, bu iki İmamın (a.s) tüm hareketlerinin hükümet güçleri tarafından kontrol altında tutulmasına neden olmuştur. Dolayısıyla Şialar, bu dönemde imama (a.s) ulaşma yolunda büyük kısıtlamalar ile karşı karşıya kalmıştır. İmam Hasan Askeri’den (a.s) Kur’an tefsiri, ahlak, inanç ve dualar konusunda çeşitli hadisler geriye kalmıştır.
İmam Hasan Askeri (a.s) şehadetinden hemen önce hicretin 259. yılında annesini hacca göndermiş, hicretin 260. yılında başına gelecek hadiseleri ona anlatmış, oğlu İmam Mehdi’ye (a.f) gerekli vasiyetlerini anlatmış ve İsm-i Azam, imamet mirası ve silahı ona teslim etmişti. Daha sonra İmamın annesi Mekke’ye yola koyulmuş ve oğlu Hz. Mehdi’yi de (a.s) yanında götürmüştü. İmam Hasan Askeri (a.s) hicretin 260. yılının Rebiülevvel ayının başlarında Abbasi zulmünün zehri ile hastalandı ve aynı ayın sekizinde 28 yaşında iken Samarra’da şehit oldu ve babasının defnedildiği eve defnedildi.
Tabersi (ö. 548) şöyle yazmaktadır: Ashabımızın çoğu, İmam Hasan Askeri’nin (a.s) zehirletilerek öldürüldüğüne inanmaktadır. Yazısının devamında imamın babasının, dedesinin ve tüm Şia imamlarının şehit olduklarını belirtmiştir. Bu konudaki Şia ulemalarının delili ise İmam Cafer Sadık’ın (a.s) şu buyruğudur: Allah’a and olsun ki hepimiz öldürülerek şehadete ermekteyiz.