Ehlibeyt (a.s) Haber Ajansı ABNA - Kur’an’ı, Kur’an veya kesin hadisler ile tefsir etmek doğrudur.
Tefsirin Kelime Manası
Bu kelimenin manasının aydınlanması için tefsir ve lügat kaynaklarına başvurup, örnek olarak bir kaç tanım hatırlatacağız:
Lügat de tefsir
Ragıp İsfahani (ö.502.h-k.) “Müfredat”, adlı kitabında şöyle söylüyor: “Fesr kökünün manası, bir kelime veya kelamdaki makul manayı ortaya çıkarmaktır.”
Tefsirin terim manası
Allâme Tabatabâi (r.a) “el-Mizan”, tefsirinde şöyle buyuruyor: “Tefsir, Kur’an ayetlerinin manasını beyan etmek, aydınlatmak, ayetlerin nişane ve hedeflerinden perde kaldırmaktan ibarettir.”
Merhum Ayetullah Hoi, “el-Beyan”, adlı kitabının özetinde, Kur’an’ı tanımak adlı bölümde tefsirin manasını; lafzın zahir olmayan batını manasını göstermek ve anlaşılmazlık perdesini kaldırmak olarak belirtmiştir.
Diğer bir yerde ise tefsirin manasını; Kur’an’ı Kerim’in ayetlerinin manasını aydınlatmak ve yüce Allah’ın maksadını açıklamak olarak getirmiştir.
Netice
a-Tefsir, belirginsizlikten perde kaldırarak ortaya çıkarmaktır.
b-Tefsirde konuşmacının sözünün hedef ve maksadı anlaşılır olmalıdır.
c- Beyan etmek, tefsir unsurlarındandır.
d-Tefsirde lafız veya kelamın manası aydınlanmalıdır.
Soru: Acaba tefsir caiz midir?
Bu konuyla ilgili üç görüş vardır:
a- Bütün şartlara sahip olan müfessire caizdir. Çünkü muteber tefsirin kriterlerine riayet etmektedir.
b- Tefsir farzdır. Çünkü ilahi hükümleri ele getirmek, sapmayı önlemek ve doğru inanç tarzını anlamak, muteber tefsire bağlıdır.
c- Tefsir haramdır. Çünkü Kur’an’ın buyurmadığını, Allah’a ve Kur’an’a isnat etmek yalancılıktır.
Tefsir İlminin Kısaca Tarihçesi
Allah Resulü (s.a.a.) döneminde başlamış, İmam Ali (a.s.) zamanında derlenip toparlanarak kâğıda dökülmüştür.
Birinci kuşak (Sahabe):İbni Abbas, Abdullah b. Mesut, Cabir b. Abdullah Ensari, Ubey b. Kâb
İkinci kuşak (Tabi’in): Mücahit, Katade, İbni Ebi Leyla, Şabi, Suddi.
Üçüncü kuşak(İmamların (a.s.) sahabeleri):Ebu Hamza Somali, Eban b. Taglib (ö.141.h-k.) “Meani’l Kur’an”, kitabının yazarı.
Dördüncü kuşak: İmamların (a.s.) zamanına yakın olan Şia müfessirleri. Ali b. İbrahim Kummi, Fırat b. İbrahim Kufi, “Fırat tefsiri”,nin yazarı, Muhammet b. İbrahim Numani, “Numani tefsiri”,nin yazarı.
Beşinci kuşak: Merhum Şeyh Müfit (ö.409.h-k.) “el-Beyan fi Enva’i- Ulumi’l-Kur’an”, adlı kitabın yazarı.
Altıncı kuşak: Şia tefsirinde söz sahibi müfessirler. Seyit Murtaza Elemü’l- Hüda (ö.436.h-k.) Seyit Razi, Ebu Cafer Tusi (ö.460.h-k.)
Yedinci kuşak: Şianın bilimsel kalkınma dönemi, 7.8.9.10 ve 11. asırlar. Molla Muhsin Feyz Kaşani (ö.1352.h-k.)
Sekizinci kuşak: Şianın yeni müfessirleri. Şeyh Muhammet Cevad Belagi (ö.1352.h-k.) ‘‘Alau’r-Rahman fi Tefsiri’l-Kur’an’’ kitabının yazarı, Allâme Seyit Hüseyin Tabatabâi (r.a) (ö.1402.h-k.) “el-Mizan fi Tefsiri’l-Kur’an”, kitabının yazarı. Ayetullah Nasır Mekarim Şirazi, “Numune Tefsiri”, adlı kitabın yazarı.
Tevil
A-Lügat ehlinin görüşü
1-Ragıb, “Müfredat”, kitabında şöyle söylüyor: “Tevil, el-Evl kökündendir, asıl ve esasına dönüş manasındadır.
Tevil, tefsir demektir. Öncelerde âlimlerin meşhur görüşünce tefsir, lafzın zahiri manasının tersi demekdi. Bu görüş genellikle günümüz âlimleri arasında daha fazla kullanılmaktadır.
Acaba tevil caiz midir?
a- Eğer akli ve nakli dayanak doğrultusunda olursa caizdir.
b- Eğer akli ve nakli dayanak doğrultusunda olmazsa caiz değildir.
c- Eğer kesin delil ve dayanak doğrultusunda olursa doğrudur.
Ali Haydar Veziroğlu
ABNA24.COM