Ehlibeyt (a.s) Haber Ajansı ABNA- The National Interest uzmanı CIA’nin eski ajanı Paul Pillar Reuters'de yayınlanan bir yazısında, “nükleer anlaşma için oluşturulan fırsatın kaçırılmaması gerektiğini” isteyerek, “ekonomik yaptırımları arttırarak İran’ın açgözlü isteklere teslim olmayacağını tarih göstermiştir” diye yazdı.
Tasnim Haber Ajansı'nın bildirdiğine göre, The National Interest uzmanı CIA’nin eski ajanı Paul Pillar Reuters'de yayınlanan bir yazısında, “nükleer anlaşma için oluşturulan fırsatın kaçırılmaması gerektiğini” isteyerek, “İranlıların geçmişinde, ekonomik baskılar bir düzeye geldiğinde açgözlü isteklere teslim olduklarını gösterecek bir verinin bulunmadığını” yazdı.
Eğer bu mümkün olsaydı, şu ana kadar ve yıllarca uygulanan şiddetli yaptırımlardan sonra gerçekleşmesi gerekirdi. Bu tür baskılar altında teslim olma yönünde İran’da siyasi yâda psikolojik hiçbir olanak yoktur.
İran’ın nükleer programının barışçıl oluşunu güvence altına alan en iyi fırsat, Batı'nın elinde bulunan gerçek alternatif seçeneklerine ilişkin hatalı kavramlar nedeniyle tehlikeye girmiş durumda.
Geçtiğimiz yıl Cenevre’de varılan geçici anlaşma, daha önce hiç görülmedik şekilde İran’ın nükleer programına kısıtlamalar getirdi. Amerika Kongresi nihai anlaşmayı kabul etmezse yâda İran’a karşı yeni yaptırımlar uygulaması halinde –ki anlaşmayı çiğnemek anlamına gelecektir –müzakere süreci biter.
İranlıların, örneğin yaptırımların sadece minimum düzeyde kaldırılması için önerilecek bir mekanizmayı kabul edecekleri beklenmiyor. Müzakerelerden çıkacak her türlü anlaşmaya karşı duran Kongre'nin bazı üyeleri, anlaşmanın reddinin “daha iyi bir anlaşma” için yolu açacağını öne sürüyorlar ki bu düşünce sadece kuruntudan ibarettir.
Eğer bu müzakerelerde elde edilen mekanizma yok olursa, artık yıllarda geçse başka bir fırsat oluşmayacaktır. Daha iyi bir anlaşmayla sonuçlanacak olağan üstü hiçbir süreç yoktur. İranlıların bu müzakerelerdeki kuşkularının asıl kaynağı, anlaşmazlık halinde neyin olabileceği değildi, bir anlaşma sağlanması halinde ne tür bir değişimi bekleyebilecekleriydi.
Kongre'nin muhalefeti, Amerika’nın pratik bir anlaşmaya varılması konusundaki iyi niyetinden kuşkulanması için İran yeterli kanıtlar vermiştir ve hatta Obama Amerika’nın taahhütlerini uygulayabilmesinden şüphe etmeye neden olmuştur. Kongre tarafından anlaşmayı sabote edecek her türlü girişim, İran’ın bu yöndeki kuşkularını onaylamış olacaktır.
