1. Ana Sayfa
  2. Haber Servisi
  3. Önemli Haberler

Tasua Gecesi ve Hz. Abbas

10 Ekim 2016 - 15:10
News ID: 784728
Tasua Gecesi ve Hz. Abbas

Hz. Abbas b. Ali, Ömer b. Sa'd'ın önerisini İmam Hüseyin'e (a.s) ilettiğinde, İmam Hüseyin (a.s) şöyle buyurdu: “Onların yanına dön; eğer yapabilirsen, onları yarın sabaha kadar ikna et. Bizlerde bu geceyi ibadetle geçirelim. Allah’a münacat edelim, niyazda bulunalım ve namaz kılalım. Allah biliyor ki ben namaz kılmayı, kitabını okumayı, dua ve istiğfar etmeyi çok seviyorum.”[11]

Ehlibeyt (a.s) Haber Ajansı ABNA - Tasua (Arapça: تاسوعا), Muharrem ayının 9. Günüdür ve buradaki maksat Kerbela vakıasındaki Tasua günüdür. Hicretin 61. Yılında böyle bir günde Şimr, Ubeydullah bin Ziyad’dan bir mektupla Kerbela’ya varır. Ubeydullah, mektupta Ömer bin Sa’d’dan İmam Hüseyin’e (a.s) karşı daha ciddi bir şekilde mücadele etmesini yoksa komutanlık görevini Şimr’e devretmesini ister. Ömer bin Sa’d, komutanlık görevini Şimr’e vermez ve kendisi İmam Hüseyin’le savaşmak için hazırlıklara başlar. Saldırının yapılacağı günün ikindi vakti,İmam Hüseyin (a.s) kardeşi Hz. Abbas’ı (a.s) onlara göndererek geceyi geçirmelerine izin vermelerini ister.

Aynı gün yine Şimr, Hz. Abbas ve kardeşleri (Hz. Ali’ninÜmmü’l Benin’den olma çocukları) için aman name getirir, ancak Hz. Abbas (a.s) aman nameyi kabul etmez. Dolayısıyla bugün Şialar için kayda değer bir dini öneme sahiptir. Şialar, Tasua gününü Hz. Abbas’ın günü olarak anmakta ve Aşura günü kadar önem vermekte ve o günde Hz. Abbas’ın faziletlerini zikrederek matem tutmaktadırlar. Bugün Aşuragünü gibi İran’da resmi tatildir.

Tasua’nın Anlamı

Muharrem ayının dokuzuncu gününe “Tasua” denmektedir. Tasua, “tis’a” kökünden ve dokuz ve dokuzuncu anlamlarına gelmektedir, ancak bugünün önemi Kerbela vakıasında bugünde yaşanan acı olaylardan kaynaklanmaktadır.

Tasua Günü Olayları

Tasua günü, İmam Hüseyin aleyhi selam ve yârenlerinin geçirdiği ve Aşura gününe bağladığı son gecedir.

İran'ın Bem Şehrinde Tasu Günü

Şimr’in Kerbela’ya Gelişi

Muharrem ayının dokuzuncu –Tasua- günü öğleden önce Şimr bin Zilcevşen, dört bin kişilik bir ordu ile Kerbela’ya varır.[1] Şimr, yanında Ubeydullah bin Ziyad’ın Ömer bin Saad’a yazdığı bir mektup getirir. Mektupta İmam Hüseyin’in biat etmesi için onu zorlamasını ya da onunla savaşmasını ister.

İbn Ziyad, yine mektubunda Ömer bin Saad’ı tehdit ederek emrine karşı gelmesi durumunda komutanlık görevinden ayrılmasını ve yerini Şimr’e bırakmasını ister.[2]

İbn Saad, mektubu okuyarak Şimr’e şöyle der: “Ordu komutanlık görevini sana bırakmayacağım, sende böyle bir liyakat görmüyorum. Kendim bu işi sona erdireceğim. Sen piyade birliklerinin komutanı ol.”[3]

Zencan Tasua Günü Matemi

Ümmü’l Benin'in Çocukları İçin Amanname

Şimr, Ubeydullah’tan Ömer bin Saad’a yazdığı mektubu alırken Abdullah b. Ebu Muhill b. Hizam el-Kilabî ile birlikte (Ümmü’l Benin’in kardeşinin oğlu) kız kardeşlerinin çocukları için –Hz. Abbas, Abdullah, Cafer ve Osman- amanname istedi. Ubeydullah öneriyi kabul edip onlara amanname verdi.[4]

Abdullah b. Ebu Muhill b. Hizam el-Kilabî, amannameyi Kuzman adındaki kölesi ile birlikte Ümmü'l-Benin'in çocuklarına gönderdi. Kuzman Kerbela’ya gider gitmez ileri çıktı ve onları çağırarak şöyle dedi: “Bu amannameyi dayınız Abdullah b. Ebu Muhill gönderdi.” Ümmü'l Benin'nin gençleri dediler ki: “Dayımıza selâm söyle ve de ki: Bizim onun amannamesine ihtiyacımız yoktur.”[5]

Başka bir rivayette ise amannameyi bizzat Şimr’in okuduğu kaydedilmiştir.[6] Şimr gelerek İmam Hüseyin'in (a.s) ashabının karşısında durup şöyle bağırmaya başladı: “Bacımın oğulları neredesiniz?”

Hz. Abbas (a.s) ve kardeşleri Hz. Ebu Abdullah Hüseyin’in (a.s) yanında idiler. Şimr’e cevap vermediler. İmam Hüseyin(a.s) Hz. Abbas’a şöyle buyurdu: “Her ne kadar fasık da olsa ona cevap ver, ayrıca o senin dayılarındandır.” Hz. Abbas, Abdullah, Cafer ve Osman dışarı çıkarak şöyle dediler: “Ne istiyorsun?” Şimr şöyle dedi: “Ey benim kız kardeşimin çocukları! Sizler için aman name getirdim, sizler güvendesiniz, sizler için Ubeydullah’tan amanname aldım.” Ancak Hz. Abbas ve kardeşleri hep birden şöyle cevap verdiler: “Allah sana ve amannamene lanet etsin. Acaba bize aman veriyor, amaPeygamberin evlalarını amansız mı bırakıyorsun?!” ve Abbas (a.s) şöyle seslendi: “Ey elleri kesilecesi! ne kadar da kötü bir aman name getirmişsin! Ey Allah’ın düşmanı! Acaba sen, kardeşimi, efendimi veFatıma’nın oğlunu bırakıp lanet olunmuşların ve lanet edilmişlerin evlatlarının fermanı altına mı girmemizi istiyorsun?”[7] Şimr, sinirli bir şekilde düşman ordularına doğru döndü.

Amannamenin reddedilmesinin ardından, Ömer bin Saad’ın ordusuna savaşmak için hazırlanmaları için emir verildi. Muharrem ayının dokuzunda sabah saatlerinde süvariler atlarına binerek İmam Hüseyin ve ashabına karşı savaşmak için harekete geçtiler.[8]

Zencan Tasua Günü Matemi

Savaş İçin Hazırlık

Muharrem ayının dokuzunda Ömer bin Saad’ın ordusu Kerbela sahrasındaki hareketliliğini arttırmış ve İmam Hüseyin’le artık savaşmak için son hazırlıklarını yapmışlardı. Ömer bin Saad ordusuna şöyle seslendi: “Ey Allah'ın orduları! Atlarınıza binin, size cenneti müjdeliyorum!” Bunun üzerine Kufeliler atlarına binerek İmam Hüseyin (a.s) ve yârenlerine karşı saldırıya geçtiler.[9]

Düşman ordularının sesleri her yeri almaya başladı. İmam Hüseyin (a.s) çadırların önünde oturmuş ve kılıcına dayanmıştı. Bacısı Hz. Zeynep, İbn Sad'ın ordusunun sesini duyunca kardeşine yaklaştı ve şöyle dedi: “Kardeşim! Seslerin yaklaştığını duyuyor musun?”

İmam Hüseyin (a.s) başını kaldırdı ve şöyle buyurdu: “Allah Resulü'nü (s.a.a) rüyamda gördüm. Bana şöyle buyuruyordu: ‘Sen (kısa bir süre sonra) yanıma geliyorsun.” İmam Hüseyin (a.s) yerinden kalktı ve şöyle buyurdu: “Ey Abbas! Canım sana feda olsun, kardeşim; kalk atına bin ve onlarla görüşmeye git. Ne istediklerini ve neden harekete geçtiklerini sor.”

Hz. Abbas, aralarında Züheyr b. Kayn ve Habib b. Mezahir'in de bulunduğu yirmi atlıyla birlikte onları karşılamaya gitti. "Ne oldu? Ne istiyorsunuz?" diye sorduklarında: “Bize, İbn Ziyad’ın emri altına girerek biat etmenizi aksi takdirde sizlerle savaşmamız emredildi”, dediler.

Bunun üzerine Hz. Abbas (a.s), “O hâlde acele etmeyin ve Ebu Abdullah'ın (İmam Hüseyin’in) yanına gidip sizin söylediklerinizi ona ulaştırmama müsaade edin”, dedi. Onlar da kabul ederek İmam Hüseyin’in (a.s) cevabını beklemeye başladılar.[10] Hz. Abbas geri dönerek İmam Hüseyin'in (a.s) yanına gitti.

Hz. Abbas b. Ali, Ömer b. Sa'd'ın önerisini İmam Hüseyin'e (a.s) ilettiğinde, İmam Hüseyin (a.s) şöyle buyurdu: “Onların yanına dön; eğer yapabilirsen, onları yarın sabaha kadar ikna et. Bizlerde bu geceyi ibadetle geçirelim. Allah’a münacat edelim, niyazda bulunalım venamaz kılalım. Allah biliyor ki ben namaz kılmayı, kitabını okumayı, dua ve istiğfar etmeyi çok seviyorum.”[11]

Bu sırada Züheyr b. Kayn ve Habib b. Mezahir gibi Hz. Abbas'la birlikte olanlar orada kalarak Ömer b. Sa'd'ın ordusuna nasihatlerde bulundular ve onların daha çok ilerlemesine izin vermediler.[12]

Bunun üzerine Hz. Abbas b. Ali (a.s) yerinden kalkarak hızla düşman ordularının yanına gitti. Onlara İmam Hüseyin’in (aleyhi selam) mesajını ileterek geceyi geçirmelerine izin vermelerini ister. Bunun üzerine Ömer bin Saad, İmam Hüseyin’in önerisini kabul eder ve onlara bir gece daha süre verir.[13] O gün İmam Hüseyin ve ashabını çadırları düşman ordusu tarafından muhasara altına alınarak kuşatıldı.

İmam Cafer Sadık’tan Bir Rivayet

İmam Cafer Sadık (aleyhi selam) bir hadisin zımnında o gün yaşananları şöyle anlatmıştır: “Tasua günü, Hüseyin (a.s) ve ashabının Kerbela’da kuşatma altına alındığı gündür. Şam ordusu onların etrafını sarmıştı. İbn Ziyad ve Ömer bin Saad, böylesine bir ordunun hazırlanmasından dolayı mutluydular ve o gün Hüseyin (a.s) ve yârenlerini çaresiz görmekte ve artık onlara bir yardımın ulaşmayacağını ve Iraklıların[14] da onlara destek vermeyeceklerinden emin olmuşlardı.”[15]

Tasua Gününün Şiaların Yanındaki Önemi

Bugünde yaşanan önemli olaylardan dolayı Tasua günü, Şiaların yanında kayda değer bir öneme sahiptir. Şialar, Tasua gününü Hz. Abbas’ın günü olarak anmakta, Aşura günü kadar önem vermekte ve o günde Hz. Abbas’ın faziletlerini zikrederek matem tutmaktadırlar.

İran ve Şiaların yaşadığı bazı İslam ülkelerinde Tasua günü de Aşura günü gibi resmi tatildir. Bugün de Aşura günü gibi halkın yoğun katılımı ile matem ve ağıt programları düzenlenmektedir.

Ayrıca Bakınız

Kaynakça

  1. Yukarı git↑ El-Kûfi, İbn E’sem, el-Futuh, c. 5, s. 94; İbn Şehri Aşub, Menakibu Al-i Ebu Talib, c. 4, s. 98.
  2. Yukarı git↑ İbn Saad, et-Tabakatu’l Kubra, hamise, 1, s. 466; El-Kûfi, İbn E’sem, el-Futuh, c. 5, s. 94; İbn Şehri Aşub, Menakibu Al-i Ebu Talib, c. 4, s. 98. Taberi, Muhammed bin Cerir, Tarihu’l Umem ve’l Muluk, c. 5, s. 414 – 415; Şeyh Mufid, el-İrşat, c. 2, s. 88; Meskuviye, Ebu Ali, Ticaretu’l İmam, c. 2, s. 72 – 73; İbn Esir, Ali b. Ebu’l Kerme, el-Kamil fi’t Tarih, c. 4, s. 55.
  3. Yukarı git↑ Belazuri, Ahmed bin Yahya, Ensabu’l Eşraf, s. 183; Taberi, Muhammed bin Cerir, Tarihu’l Umem ve’l Muluk, c. 5, s. 415; Şeyh Mufid, el-İrşat, c. 2, s. 89; Meskuviye, Ebu Ali, Ticaretu’l İmam, c. 2, s. 73; İbn Esir, Ali b. Ebu’l Kerme, el-Kamil fi’t Tarih, c. 4, s. 56; Tabersi, İ’lamu’l Ver abi-İ’lamu’l Huda, c. 1, s. 454.
  4. Yukarı git↑ Taberi, Muhammed bin Cerir, Tarihu’l Umem ve’l Muluk, c. 5, s. 415; el-Harezmî, el-Muvaffak bin Ahmed, Maktelu’l Hüseyin (a.s), s. 246; İbn Esir, Ali b. Ebu’l Kerme, el-Kamil fi’t Tarih, c. 4, s. 56.
  5. Yukarı git↑ Taberi, Muhammed bin Cerir, Tarihu’l Umem ve’l Muluk, c. 5, s. 415; El-Kûfi, İbn E’sem, el-Futuh, c. 5, s. 93- 94; el-Harezmî, el-Muvaffak bin Ahmed, Maktelu’l Hüseyin (a.s), s. 246; İbn Esir, Ali b. Ebu’l Kerme, el-Kamil fi’t Tarih, c. 4, s. 56.
  6. Yukarı git↑ Hasani, İbn Enbe, Umdetu’t Talib fi Ensabu Al-i Ebu Talib, s. 327; el-Harezmî, el-Muvaffak bin Ahmed, Maktelu’l Hüseyin (a.s), s. 246.
  7. Yukarı git↑ Belazuri, Ahmed bin Yahya, Ensabu’l Eşraf, s. 184; Taberi, Muhammed bin Cerir, Tarihu’l Umem ve’l Muluk, c. 5, s. 416; Şeyh Mufid, el-İrşat, c. 2, s. 89; el-Harezmî, el-Muvaffak bin Ahmed, Maktelu’l Hüseyin (a.s), s. 246; İbn Esir, Ali b. Ebu’l Kerme, el-Kamil fi’t Tarih, c. 4, s. 56.
  8. Yukarı git↑ Belazuri, Ahmed bin Yahya, Ensabu’l Eşraf, s. 184; Taberi, Muhammed bin Cerir, Tarihu’l Umem ve’l Muluk, c. 5, s. 416; Şeyh Mufid, el-İrşat, c. 2, s. 89; el-Harezmî, el-Muvaffak bin Ahmed, Maktelu’l Hüseyin (a.s), s. 249; Tabersi, İ’lamu’l Ver abi-İ’lamu’l Huda, c. 4, s. 454.
  9. Yukarı git↑ Belazuri, Ahmed bin Yahya, Ensabu’l Eşraf, s. 184; Taberi, Muhammed bin Cerir, Tarihu’l Umem ve’l Muluk, c. 5, s. 416; Şeyh Mufid, el-İrşat, c. 2, s. 89; el-Harezmî, el-Muvaffak bin Ahmed, Maktelu’l Hüseyin (a.s), s. 249; Tabersi, İ’lamu’l Ver abi-İ’lamu’l Huda, c. 4, s. 454.
  10. Yukarı git↑ Belazuri, Ahmed bin Yahya, Ensabu’l Eşraf, s. 184 -185; Taberi, Muhammed bin Cerir, Tarihu’l Umem ve’l Muluk, c. 5, s. 416 – 418; El-Kûfi, İbn E’sem, el-Futuh, c. 5, s. 97 – 98; Şeyh Mufid, el-İrşat, c. 2, s. 90; el-Harezmî, el-Muvaffak bin Ahmed, Maktelu’l Hüseyin (a.s), s. 249- 250; Meskuviye, Ebu Ali, Ticaretu’l İmam, 73 – 74.
  11. Yukarı git↑ Taberi, Muhammed bin Cerir, Tarihu’l Umem ve’l Muluk, c. 5, s. 417; El-Kûfi, İbn E’sem, el-Futuh, c. 5, s. 97 – 98; Şeyh Mufid, el-İrşat, c. 2, s. 91; İbn Esir, Ali b. Ebu’l Kerme, el-Kamil fi’t Tarih, c. 4, s. 57.
  12. Yukarı git↑ Taberi, Muhammed bin Cerir, Tarihu’l Umem ve’l Muluk, c. 5, s. 416 – 417; El-Kûfi, İbn E’sem, el-Futuh, c. 5, s. 98; el-Harezmî, el-Muvaffak bin Ahmed, Maktelu’l Hüseyin (a.s), s. 249- 250 ve az bir farklılıkla Belazuri, Ahmed bin Yahya, Ensabu’l Eşraf, s. 184.
  13. Yukarı git↑ Taberi, Muhammed bin Cerir, Tarihu’l Umem ve’l Muluk, c. 5, s. 417; El-Kûfi, İbn E’sem, el-Futuh, c. 5, s. 98; İbn Esir, Ali b. Ebu’l Kerme, el-Kamil fi’t Tarih, c. 4, s. 57.
  14. Yukarı git↑ Kuleyni, el-Kâfi, c. 4, s. 147; Meclisi, Muhammed Bakır, Biharu’l Envar, c. 45, s. 95; Amuli, Şeyh Hürr, Vesailu’ş Şia, c. 10, s. 460.
  15. Yukarı git↑ Kuleyni, el-Kâfi, c. 4, s. 147; Meclisi, Muhammed Bakır, Biharu’l Envar, c. 45, s. 95; Amuli, Şeyh Hürr, Vesailu’ş Şia, c. 10, s. 460.

http://tr.wikishia.net/view/Tasua

WİKİSHİA.NET

Ekler