Uluslararası Ehl-i Beyt (a.s) Haber Ajansı – ABNA: Ukrayna savaşı, sadece sahada bir çıkmaz yaratmakla kalmadı, aynı zamanda siyasi, ekonomik ve toplumsal alanlarda da bir tür “stratejik kilitlenme”ye yol açtı; bu durumun etkileri, Ukrayna ve Rusya sınırlarının ötesine, Avrupa ve hatta küresel ölçekte hissediliyor.
Başlangıçta hızlı bir zafer, rejim değişikliği veya en azından bir tarafın siyasi iradesini dayatma hesaplarına dayanan bu savaş, bugün birçok analist tarafından “yıpratıcı, maliyetli ve bitmeyen” bir süreç olarak tanımlanıyor. Ne Rusya kesin bir zafer sağlayabiliyor ne de Ukrayna dengeleri belirleyici biçimde lehine çevirebiliyor.
Askeri Çıkmaz: Kararlı Zaferin Yokluğu
Savaşın güncel aşamasında temas hatları nispeten sabitlenmiş ve belirleyici stratejik hareketler azalmış durumda. Ara sıra sınırlı ilerlemeler veya geri almalar yaşansa da, bunlar genellikle taktiksel düzeyde kalmakta ve kalıcı jeopolitik değişiklik yaratamamaktadır.
Savaş, giderek 20. yüzyıl klasik yıpratma savaşlarına benzer bir modele evrilmiş; topçular, dronlar, mevzi savaşları ve pozisyonel çatışmalar, hızlı manevra operasyonlarının yerini almış durumda. Her birkaç kilometrelik ilerleme yüksek kayıplar ve yoğun kaynak kullanımı gerektiriyor; bu da tarafları büyük operasyonlar konusunda temkinli yapıyor.
İnsan Kaynağı Yıpranması: Ukrayna’nın Stratejik Zayıflığı
Yıpratma savaşlarında insan gücü kritik bir faktör haline geliyor. Ukrayna, nüfus azlığı, sivil göçler, yüksek cephe kayıpları ve seferberlik zorlukları nedeniyle ciddi baskı altında. Zaman zaman yorgun veya deneyimsiz personel kullanmak zorunda kalması, hem askeri etkinliği düşürüyor hem de toplumsal ve psikolojik etkiler yaratıyor. Rusya ise daha büyük nüfusu ve merkezi siyasi yapısı sayesinde iç memnuniyetsizlikleri yönetebiliyor; bu dengesizlik, savaşın Ukrayna aleyhine sürmesine katkı sağlıyor.
Ekonomik Yıpranma: Ukrayna Ekonomisinin Zayıflaması
Ekonomi, uzun süreli savaşın belkemiği olarak Ukrayna için hassas bir alan. Kritik altyapılar hedef alınıyor, GSYH düşüyor, dış yardımlara bağımlılık artıyor ve kamu borçları yükseliyor. Savaşın devamı, askeri harcamalar, yatırım düşüşü ve yetenekli iş gücünün kaybı anlamına geliyor. Avrupa için de enerji krizi ve savunma bütçesi baskıları gibi maliyetler söz konusu. Bu durum, bazı Avrupa ülkelerinde Ukrayna’ya süresiz desteğe yönelik siyasi birliktelik üzerinde şüphe yaratıyor ve dolaylı olarak Ukrayna’nın konumunu zayıflatıyor.
Zamanın Yönetimi: Rusya’nın Stratejik Avantajı
Belki de savaşın yıpratma aşamasına girmesinin en önemli nedeni, Rusya’nın “zaman”ı stratejik bir araç olarak kullanması. Moskova, zamanın kendisi lehine işlediğini görüyor; ekonomik ve toplumsal baskılar Ukrayna ve Batılı müttefikleri üzerinde giderek artıyor. Rusya, ekonomisini yaptırımlara uyarlıyor, askeri üretimi artırıyor ve bazı Batı dışı aktörlerle iş birliğini genişletiyor. Böylece büyük ilerlemeler olmadan, karşı tarafı yavaş yavaş tüketerek görece bir zafer sağlıyor.
Diplomatik Çıkmaz: Siyasi Çözüm Ufku Yok
Yıpratma savaşları, genellikle bir tarafın net zaferi veya gerçekçi diplomatik bir çözüm ile sona erer. Ukrayna savaşında bu koşullar henüz mevcut değil. Tarafların maksimum talepleri, derin güvensizlik ve etkili arabuluculuk eksikliği, siyasi çözüm ufkunu bulanıklaştırıyor. Batı, Ukrayna’nın yenilgisini kabul etmek istemiyor ama doğrudan savaşmak da istemiyor; Rusya ise somut kazanım olmadan uzlaşmaya yanaşmıyor. Bu durum, savaşın sürekli askıda kalmasına yol açıyor.
Sonuç olarak, Ukrayna savaşı artık hızlı bir zafer mücadelesi değil, tarafların dayanıklılığını ölçen bir test haline gelmiş durumda. Askeri çıkmaz, insan ve ekonomik yıpranma ile Rusya’nın zaman yönetimi, savaşın yıpratma ve görünüşte bitmeyen aşamasını belirleyen üç ana faktör. Bu durum, sadece Ukrayna’nın geleceğini değil, Avrupa istikrarını ve uluslararası güvenlik düzenini de etkiliyor. Temel değişiklikler olmadan, savaş yıllarca sürebilecek kronik bir kriz olarak Avrupa’nın kalbinde kalacak; maliyetleri her geçen gün artacak ve net bir son bulunamayacak.
yorumunuz